- hiponím
- -a m (ȋ) lingv. beseda v odnosu do besede, katera jo pojmovno, pomensko vsebuje: hrast je hiponim od besede drevo
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
hiponím
Look at other dictionaries:
hiponim — hiponím s. n., pl. hiponíme Trimis de siveco, 02.02.2007. Sursa: Dicţionar ortografic HIPONÍM s. n. (lingv.) termen general pentru indicarea numelor dubioase, superflue. (< fr. hyponyme) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
hipònīm — m 〈G hiponíma〉 lingv. leksem koji se sadržajno može obuhvatiti u riječ širega značenja; podređenica, opr. hiperonim ✧ {{001f}}grč … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
hiponim — hipònīm m <G hiponíma> DEFINICIJA lingv. leksem koji se sadržajno može obuhvatiti u riječ širega značenja; podređenica, opr. hiperonim ETIMOLOGIJA hipo 1 + onim … Hrvatski jezični portal
hiperònīm — m 〈G hiperoníma〉 lingv. leksem koji obuhvaća leksičke sadržaje drugih leksema (hiponima); nadređenica, opr. hiponim ✧ {{001f}}grč … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
hiperonim — hiperònīm m <G hiperoníma> DEFINICIJA lingv. leksem koji obuhvaća leksičke sadržaje drugih leksema (hiponima); nadređenica, opr. hiponim ETIMOLOGIJA hiper + onim … Hrvatski jezični portal
hiponimija — hiponìmija ž DEFINICIJA lingv. odnos uključivanja koji se primjenjuje na označeno značenje leksičkih jedinica i vezuje uz logiku razreda ETIMOLOGIJA vidi hiponim … Hrvatski jezični portal
