- gladko...
- prvi del zloženk nanašajoč se na gladek: gladkobesednost, gladkoceven, gladkodlak, gladkolusk
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
gladko...
Look at other dictionaries:
gładko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bez nierówności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ściana gładko otynkowana. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bez problemów,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gładko — gładziej «bez nierówności, chropowatości» Gładko ostrugany kij. Gładko ubita droga. Twarz gładko wygolona. Gładko zaczesane włosy. Wyszlifować coś gładko, na gładko. przen. a) «bez komplikacji, bez przeszkód, kłopotów; łatwo» Życie płynie komuś… … Słownik języka polskiego
gładko — Z dużą łatwością; bez wysiłku; bez problemu Eng. Very easily; effortlessly; without problems … Słownik Polskiego slangu
Gladkow — Gladkọw, Fjodor Wassiljewitsch, russischer Schriftsteller, * Tschernawka (Gouverneur Saratow) 21. 6. 1883, ✝ Moskau 20. 12. 1958; schloss sich 1905 der revolutionären Bewegung an, deswegen 1906 09 nach Sibirien verbannt, seit 1920 KP Mitglied… … Universal-Lexikon
gládek — dka o, stil. gladák gládka o in ó prid., gladkéjši tudi glájši (á; ȃ á) 1. ki ima površino brez izboklin, vdolbin: gladek les; bel, gladek papir; gladka cesta; gladka površina, stena; tla so bila gladka kakor marmor / v gladkih gubah padajoče… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
têči — têčem nedov., têci tecíte; tékel têkla (é) 1. premikati se z neprenehnim gibanjem svojih delov, ki nimajo svoje oblike: tekočine tečejo; voda teče čez jez, med skalami; vino teče v sod; teči po cevi, strugi; teči v curku; počasi, ekspr. leno… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
stół — 1. Dzielić z kimś stół i łoże «prowadzić z kimś wspólne gospodarstwo i współżyć z nim seksualnie»: Niełatwo znaleźć faceta, z którym chciałoby się dzielić stół i łoże (...). Roz bezp 1998. 2. Jechać, poruszać się itp. (równo) jak po stole «jechać … Słownik frazeologiczny
potoczyć — dk VIb, potoczyćczę, potoczyćczysz, potoczyćtocz, potoczyćczył, potoczyćczony 1. «sprawić, aby coś się toczyło, przesuwało, popchnąć tocząc» Potoczyć wózek, piłkę. 2. przestarz. «wykonać czymś szeroki ruch» dziś żywe we fraz. Potoczyć (dookoła)… … Słownik języka polskiego
przyczesać — dk IX, przyczesaćczeszę, przyczesaćczeszesz, przyczesaćczesz, przyczesaćał, przyczesaćany przyczesywać ndk VIIIa, przyczesaćsuję, przyczesaćsujesz, przyczesaćsuj, przyczesaćywał, przyczesaćywany «czesząc uporządkować włosy; gładko uczesać»… … Słownik języka polskiego
przylizać — dk IX, przylizaćliżę, przylizaćliżesz, przylizaćliż, przylizaćał, przylizaćany przylizywać ndk VIIIa, przylizaćzuję, przylizaćzujesz, przylizaćzuj, przylizaćywał, przylizaćywany, pot. «gładko uczesać (włosy)» Mieć przylizane włosy, przylizany… … Słownik języka polskiego
