zakládnik

zakládnik
-a m (ȃ) 1. kdor skrbi, je odgovoren za zakladnico: zakladnik je odprl zakladnico 2. knjiž., v nekaterih državah zakladni minister: zakladnik je član vlade / državni zakladnik 3. star. kdor vodi v društvu, organizaciji blagajniške posle; blagajnik: zakladnik jim je izplačal njihov delež; zakladnik društva ◊ zgod. zakladnik v fevdalizmu uslužbenec, navadno na vladarskem dvoru, ki upravlja zakladnico in premoženje fevdalca

Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • zȃkladnīk — (zȁkladnīk) m (zȃkladnica, zȁkladnica ž) 〈N mn īci〉 onaj koji je osnovao zakladu …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • zakladnik — základnīk m <N mn īci> DEFINICIJA onaj koji je osnovao zakladu ETIMOLOGIJA vidi zaklada …   Hrvatski jezični portal

  • zakładnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zakładnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zatrzymywana siłą w celu wymuszenia czegoś od kogoś trzeciego, ponosząca konsekwencje w wypadku niespełnienia żądań osoby dopuszczającej się zatrzymania : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakładnik — m III, DB. a, N. zakładnikkiem; lm M. zakładnikicy, DB. ów «człowiek zatrzymany przez okupanta, terrorystę, porywacza itp. mający odpowiadać swoją osobą za zachowanie się innych osób lub za niewykonanie przez jakieś władze lub jakąś grupę ludzi… …   Słownik języka polskiego

  • základnički — (zȁkladnički) pril. kao zakladnik, na način zakladnika …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • zȃkladnica — (zȁkladnica) ž 1. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}zakladnik{{/ref}} 2. {{001f}}pravn. isprava, povelja o utemeljenju zaklade …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • zakładniczka — ż III, CMs. zakładniczkaczce; lm D. zakładniczkaczek forma ż. od zakładnik …   Słownik języka polskiego

  • zakladnica — základnica ž DEFINICIJA v. zakladnik ETIMOLOGIJA vidi zaklada …   Hrvatski jezični portal

  • zakladnički — základnički pril. DEFINICIJA kao zakladnik, na način zakladnika ETIMOLOGIJA vidi zaklada …   Hrvatski jezični portal

  • vakif — vákif m DEFINICIJA reg. pov. osnivač vakufa, zaklade; zakladnik, zavještač, donator ETIMOLOGIJA tur. vȃkif ← arap …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”