- cmokáč
- -a m (á) ekspr. kdor govori, kakor da bi imel cmok v ustih
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
cmokać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmokaćam, cmokaća, cmokaćają, cmokaćany {{/stl 8}}– cmok nąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, cmokaćnę, cmokaćnie, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cmokac — cmȍkac m <G kca, N mn kci> DEFINICIJA razg. glasan, radostan, srdačan cjelov ETIMOLOGIJA vidi cmok [b] (I)[/b] … Hrvatski jezični portal
cmokać — ndk I, cmokaćam, cmokaćasz, cmokaćają, cmokaćaj, cmokaćał, cmokaćany cmoknąć dk Va, cmokaćnę, cmokaćniesz, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęła, cmokaćnęli, cmokaćnięty 1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś,… … Słownik języka polskiego
cmokać się – cmoknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żartobliwie: całować się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cmoknęły się przy pożegnaniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cmoknąć — → cmokać … Słownik języka polskiego
cmoktać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmoktaćam, cmoktaća, cmoktaćają, cmoktaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać charakterystyczny odgłos wargami; cmokać przy jedzeniu, smakowaniu czegoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
achać — ndk I, achaćam, achaćasz, achaćają, achaćaj, achaćał «wykrzykiwać ach, zachwycać się czymś w sposób nieco afektowany» Achać i cmokać w zachwycie … Słownik języka polskiego
cmokanie — ↨ cmokanie się n I rzecz. od cmokać (się) … Słownik języka polskiego
cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… … Słownik języka polskiego
cmoknąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. cmokać (się) . {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień