- statolít
- -a m (ȋ) nav. mn., anat. drobci anorganskih snovi v ravnotežnem organu; ravnotežni kamenčki
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
statolit — STATOLÍT, statolite, s.n. 1. (anat.) Concreţiune calcaroasă conţinută de statocist. ♦ Otolit. 2. (bot.) Incluziune intracelulară, solidă, de grăunciori de amidon, la plante. – Din fr., engl. statolithe. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX… … Dicționar Român
statolit — statòlīt m <G statolíta> DEFINICIJA fiziol. tekućina što ispunjava statociste ETIMOLOGIJA grč. statós: postavljen + lit1 … Hrvatski jezični portal
statolít — s. n., pl. statolíte … Romanian orthography
statolit — is., anat., Fr. statolite Omurgalılarda, denge ve yönelimle ilgili işitme taşları … Çağatay Osmanlı Sözlük
statolit — m IV, D. u, Ms. statoliticie; lm M. y → otolit ‹z gr.› … Słownik języka polskiego