- sklonílo
- -a s (í) lingv. končnica, ki izraža sklon; sklonska končnica: v besedi tetama je -ama sklonilo
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
skłonić — dk VIa, skłonićnię, skłonićnisz, skłoń, skłonićnił, skłonićniony skłaniać dk I, skłonićam, skłonićasz, skłonićają, skłonićaj, skłonićał, skłonićany 1. «wpłynąć na czyjąś decyzję, wybór; namówić, przekonać, zachęcić do czegoś, zmusić, nakłonić»… … Słownik języka polskiego
sprowadzić — dk VIa, sprowadzićdzę, sprowadzićdzisz, sprowadzićwadź, sprowadzićdził, sprowadzićdzony sprowadzać ndk I, sprowadzićam, sprowadzićasz, sprowadzićają, sprowadzićaj, sprowadzićał, sprowadzićany 1. «spowodować przybycie kogoś, znalezienie się czegoś … Słownik języka polskiego
zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… … Słownik języka polskiego
skloníti — sklónim dov. (ȋ ọ) premakniti zgornji del česa navzdol, proti tlom: ko je šel skozi vrata, je sklonil glavo; skloniti hrbet; skloniti glavo h komu, nad čim / labod je sklonil vrat; ekspr. pod težo snega so smreke globoko sklonile veje upognile… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
ubóstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. ubóstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan braku środków materialnych; bieda, nędza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubóstwo skłoniło chłopa do emigracji. Cierpieć ubóstwo. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień