pólbóg

pólbóg
-á [u̯b] m, mn. pólbogóvi; im., tož. dv. pólbogóva in pólbogá (ọ̑-ọ̑) 1. mitol. bitje, ki ima človeške in božanske lastnosti: pragozdni Indijanci so raziskovalce imeli za polbogove; bogovi in polbogovi / polbog Prometej heroj 2. ekspr. človek, ki ima a) izredne sposobnosti, uspehe: življenje tega vojskovodje je življenje polboga / zgodovina je tega pisatelja naredila za polboga b) precejšnjo veljavo: politični bogovi in polbogovi mislijo drugače

Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • półbóg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. półbógbogowie ||półbógbogi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w mitach greckich: bohater pochodzący ze związku boga z osobą śmiertelną; heros; także bohater należący do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • półbóg — m III, DB. półbógboga, N. półbógbogiem; lm M. ci półbógbogowie a. te półbógbogi «w mitologii greckiej: potomek bogów z ich związków ze śmiertelnikami; bohater zaliczony w poczet bóstw; heros» …   Słownik języka polskiego

  • bohater — m IV, DB. a, Ms. bohatererze; lm M. owie a. bohatererzy, DB. ów 1. «ten, kto odznaczył się męstwem, niezwykłymi czynami, ofiarnością dla innych» Bohater ostatniej wojny. Bohater narodowy. ◊ Cichy bohater «ktoś, czyje męstwo, ofiarność pozostają… …   Słownik języka polskiego

  • heros — m IV, DB. a, Ms. herossie; lm M. owie a. i, DB. ów «w mitologii greckiej: bohater, który dzięki swym niezwykłym przymiotom został zaliczony w poczet bóstw; półbóg» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • herój — a m (ọ̑) 1. kdor je storil izredno pogumno, junaško dejanje, junak: neznani ljudje so v bojih postajali heroji; heroji Sutjeske / ekspr. heroji vesoljskih poletov / ne delaj se heroja; iron. poglej heroje, kako so jo popihali / red narodnega… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”