- pokopáč
- -a m (á) nar. kdor (poklicno) opravlja dela v zvezi s pokopavanjem; pogrebnik: pokopači so bili sosedje
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
pokopać — dk IX, pokopaćpię, pokopaćpiesz, pokopaćkop, pokopaćał, pokopaćany 1. «spędzić jakiś czas na kopaniu łopatą, szpadlem itp.» Pokopał w ogrodzie po powrocie z pracy. 2. «skopać, wykopać w wielu miejscach» Pokopać doły, rowy. Ziemia była wszędzie… … Słownik języka polskiego