- oglávnik
- -a m (ȃ) agr. priprava iz vrvic ali jermenov, ki se da živali na glavo, da se lahko vodi: natakniti konju oglavnik
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
oglávnik
Look at other dictionaries:
oblanic — OBLÁNIC, oblanice, s.n. (reg.) Suport făcut dintr o bucată de pânza încolăcită, pe care femeile îl pun pe creştet când poartă greutăţi pe cap. – Din scr. oglavnik. Trimis de ana zecheru, 30.04.2004. Sursa: DEX 98 OBLÁNIC s. (reg.) rotilă. (Cu… … Dicționar Român
kaveca — kàveca ž DEFINICIJA reg. ular, oglavnik ETIMOLOGIJA tal. cavezza … Hrvatski jezični portal
oglàv — áva m (ȁ á) knjiž. 1. zgornji del (obuvala): od čevljev so ostali le še oglavi; prišiti podplat na oglav 2. oglavnik: sneti oglav … Slovar slovenskega knjižnega jezika
