bluză — BLÚZĂ, bluze, s.f. îmbrăcăminte pentru partea superioară a corpului, asemănătoare cu o cămaşă bărbătească. – Din fr. blouse. Trimis de paula, 20.08.2002. Sursa: DEX 98 blúză s. f., g. d. art. blúzei; pl. blúze Trimis de siveco, 10.08.2004.… … Dicționar Român
bluza — BLUZÁ, pers.3 bluzează, vb. I. tranz. şi refl. A face să devină sau a deveni bluzat. – Din bluzat (derivat regresiv). Trimis de paula, 15.02.2005. Sursa: DEX 98 bluzá vb., ind. prez. 3 sg. bluzeáză … Dicționar Român
bluza — blúza ž DEFINICIJA 1. gornji dio ženske odjeće obično do pasa [bluza bez rukava; bluza na kopčanje] 2. sličan dio sportske odjeće ili odore za oba spola [vojnička bluza] ETIMOLOGIJA njem. Bluse ← fr. blouse … Hrvatski jezični portal
blúza — ž 1. {{001f}}gornji dio ženske odjeće obično do pasa, kopča se po sredini [∼ bez rukava; ∼ na kopčanje] 2. {{001f}}sličan dio sportske odjeće ili odore za oba spola [vojnička ∼] ✧ {{001f}}fr … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
bluza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bluzazie {{/stl 8}}{{stl 7}} luźna część stroju okrywająca tułów, mająca fason sportowy, roboczy lub mundurowy, sięgająca do pasa, zakończona ściągaczem lub kołnierzem ze ściągaczem. <fr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluza — ż IV, CMs. bluzazie; lm D. bluz «górna część ubrania sportowego, roboczego lub munduru, mająca fason koszulowy lub wszyta w pasek i sięgająca do bioder» Bluza marynarska, harcerska. Bluza robocza. Bluza z płótna, z drelichu, z sukna. Nosić do… … Słownik języka polskiego
blūza — scom. (1) žiopla, pėpis: Eik tu sparčiau – dabar eini kaip koks blūza Rk. Kai nueini miškan, tai kaip ir blūza – nerandi kelio Rk … Dictionary of the Lithuanian Language
bluza — <fr.> Kəmərsiz geniş köynək şəklində kişi iş paltarı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cazacă — CAZÁCĂ, cazace, s.f. Bluză cu mâneci largi, lungă până mai jos de talie, încheiată la gât într o parte. – Din fr. casaque. (< it.). Trimis de valeriu, 03.03.2003. Sursa: DEX 98 cazácă s. f., g. d. art. cazácei; pl. cazáce Trimis de siveco,… … Dicționar Român
şemizetă — ŞEMIZÉTĂ, şemizete, s.f. (Rar) Bluză femeiască simplă, cu croială asemănătoare cu cea a cămăşilor bărbăteşti. – Din fr. chemisette. Trimis de LauraGellner, 28.04.2004. Sursa: DEX 98 şemizétă s. f., pl. şemizéte Trimis de siveco, 10.08.2004.… … Dicționar Român