- nočník
- -a m (í) 1. veter, ki piha ponoči: s hribov je pihal nočnik; lahen, hladen nočnik 2. knjiž., redko nočna posoda: pod posteljo je nočnik
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
nočník
Look at other dictionaries:
noćnik — nȍćnīk m <N mn nȍćnīci> DEFINICIJA 1. knjiš. onaj koji bdije noću, koji se kreće noću (»Noćnik« I. Mažuranić) 2. razg. noćni tip, onaj koji radije radi noću nego danju 3. meteor. lokalni vjetar obratnog smjera od danika, puše noću niz… … Hrvatski jezični portal
nocnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} specjalne naczynie, do którego oddaje się mocz, kał; przeznaczone zwykle dla małych dzieci {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}obudzić się z ręką w nocniku {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nocnik — pot. Obudzić się, budzić się z ręką w nocniku «znaleźć się, znajdować się w sytuacji, w której jest już za późno na zmianę czegoś, na przeciwdziałanie czemuś, zostać zaskoczonym czymś, zbyt późno zareagować na coś»: (...) żyjemy w społeczeństwie … Słownik frazeologiczny
nocnik — m III, D. a, N. nocnikkiem; lm M. i «naczynie służące do oddawania moczu» … Słownik języka polskiego
Mare (folklore) — The Nightmare, by Henry Fuseli A mare or nightmare (Proto Germanic: *marōn; Old English: mære; Old Norse: mara; German: M … Wikipedia
dòljnjāk — m 〈G doljnjáka, N mn doljnjáci〉 meteor. 1. {{001f}}vjetar koji preko dana puše iz doline prema planini; danik, dolnik, opr. noćnik 2. {{001f}}hladni, jaki i mahoviti vjetar I do SI u Bugarskoj, koji je popraćen zimi snježnom vijavicom, ujesen… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
nȍćnīk — m 〈N mn nȍćnīci〉 1. {{001f}}knjiš. onaj koji bdije noću, koji se kreće noću (»Noćnik« I. Mažuranić) 2. {{001f}}razg. noćni tip, onaj koji radije radi noću nego danju 3. {{001f}}meteor. lokalni vjetar obratnog smjera od danika, puše noću niz… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
budzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik. Lew się w kimś budzi zob. lew 3 … Słownik frazeologiczny
obudzić się — z ręką w nocniku zob. nocnik … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
