- konkubína
- -e ž (ȋ) knjiž. priležnica
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
konkubína
Look at other dictionaries:
konkubina — konkubína ž DEFINICIJA pov. ljubavnica čovjeka iz aristokratskih visokih krugova ili vladara; priležnica ETIMOLOGIJA njem. Konkubine ← lat. concubinatus ≃ concumbere: ležati zajedno … Hrvatski jezični portal
konkubina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. konkubinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta, która żyje z mężczyzną w związku niezalegalizowanym prawnie, pozamałżeńskim <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konkubina — ż IV, CMs. konkubinanie; lm D. konkubinain «kobieta żyjąca w nieślubnym związku z mężczyzną; kochanka» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
konkubinat — konkubìnāt m <G konkubináta> DEFINICIJA zakonski neformaliziran bračni oblik života dviju osoba različitih spolova; priležništvo, suložništvo, divlji brak ETIMOLOGIJA vidi konkubina … Hrvatski jezični portal
