- komilitón
- -a m (ọ̑) knjiž., redko sobojevnik, tovariš: komilitoni iz kasarne so se mu posmehovali / kot študent je bil med svojimi komilitoni zelo cenjen
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
komiliton — m IV, DB. a, Ms. komilitonnie; lm M. komilitonni, DB. ów przestarz. «towarzysz broni; kolega» Partyjni komilitoni. Podtrzymywać więź z komilitonami. ‹łac.› … Słownik języka polskiego