atribút

atribút
-a m (ȗ) 1. značilen spremni pojav: gledališče, glasba, muzeji so atributi mesta; idejna borba z vsemi svojimi atributi, gospodarskimi, političnimi in družbenimi // oznaka, vzdevek: lastiti si atribut izvirnosti; prisvajati si atribute božanstva 2. za osebo ali stvar značilen predmet: pisan cekar je folklorni atribut; mučeniški, svetniški atributi; žezlo je atribut oblasti ◊ filoz. bistvena, neodtujljiva lastnost predmeta ali pojava; lingv. prilastek

Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • atribut — ATRIBÚT, atribute, s.n. 1. Însuşire (esenţială) a unui obiect. ♦ (concr.) Semn distinctiv, simbol. 2. Parte secundară a propoziţiei, care determină un substantiv sau un echivalent al acestuia. – Din fr. attribut, lat. attributum. Trimis de ana… …   Dicționar Român

  • atrìbūt — m 〈G atribúta〉 1. {{001f}}karakteristična oznaka predmeta ili pojma; značajka, svojstvo 2. {{001f}}gram. riječ, pridjev, zamjenica ili broj koji pobliže označuje drugu riječ [njegovo hrabro »ne«] ✧ {{001f}}lat …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • atribut — atrìbūt m <G atribúta> DEFINICIJA 1. karakteristična oznaka predmeta ili pojma; svojstvo, značajka 2. gram. riječ, pridjev, zamjenica ili broj koji pobliže označuje drugu riječ [snažan [i]mladić[/i]] ETIMOLOGIJA lat. attributum: pridano,… …   Hrvatski jezični portal

  • atribut — m. attribut. Lis atributs de la justícia …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • atribut — a|tri|but Mot Agut Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • atribút — s. n. (sil. tri ), pl. atribúte …   Romanian orthography

  • atribut — <lat.> 1. Fəlsəfədə: hadisənin ayrılmaz, daimi, zəruri əlaməti, xassəsi. Hərəkət materiyanın ayrılmaz atributudur. Bəziləri hətta təfəkkürü materiyanın atributu adlandırmışlar. 2. Qrammatikada: təyin (cümlə üzvü) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • atributiv — ATRIBUTÍV, Ă, atributivi, e, adj. Care are funcţie de atribut (2). – Din fr. attributif. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  atributív adj. m. (sil. tri ), pl. atributívi; f. sg. atributívă …   Dicționar Român

  • hendiadă — HENDIÁDĂ, hendiade, s.f. Figură de stil care constă în înlocuirea unui substantiv însoţit de un atribut prin două substantive sau a unui atribut adjectival cu unul substantival. [pr.: di a ] – Din fr., lat. hendiadys. Trimis de gall, 13.09.2007.… …   Dicționar Român

  • dintre — DÍNTRE prep. 1. (Introduce un atribut care arată locul ocupat de cineva sau de ceva între două sau mai multe obiecte) Care se află între..., în mijlocul... Spaţiul dintre pat şi masă. ♦ (Introduce un complement care arată punctul de plecare) Din… …   Dicționar Român

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”