- hipárion
- -a m (ā) pal. izumrli konj iz konca terciarja
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
hiparion — HIPARIÓN, hiparioni, s.m. Gen fosil de ecvidee, care avea la membre câte un deget funcţional şi care este considerat strămoşul calului. [pr.: ri on] – Din fr. hipparion. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 hiparión s. m. (sil. ri on), pl … Dicționar Român
hiparion — hiparìōn m <G hiparióna> DEFINICIJA zool. geol. preteča konja iz pliocena ETIMOLOGIJA grč. híppárion: konjić … Hrvatski jezični portal
hiparion — m IV, DB. a, Ms. hiparionnie; lm M. y paleont. «Hipparion, koń kopalny wielkości kuca, o lekkiej budowie i trójpalczastych kończynach; żył od miocenu do plejstocenu najpierw na terenach dzisiejszej Ameryki Płn., następnie Eurazji i Afryki» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
El Hatillo Municipality, Miranda — El Hatillo Municipality Santa Rosalía de Palermo Church … Wikipedia
hipparion — m IV, DB. a, Ms. hipparionnie; lm M. y → hiparion … Słownik języka polskiego
hiparionski — hiparìōnskī prid. DEFINICIJA ob. u: SINTAGMA hiparionska fosilna fauna zool. geol. fauna sisavaca (surlaša, kopitara) među kojima dominiraju ostaci hipariona ETIMOLOGIJA vidi hiparion … Hrvatski jezični portal