- glikól
- -a m (ọ̑) kem. gosta brezbarvna tekočina, ki se uporablja zlasti kot sredstvo proti zmrzovanju hladilne vode: motor je bil hlajen z glikolom
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
glikol — is., lü, kim., Fr. glycol Çok dayanıklı filmlerin ve bazı sentetik kumaşların yapımında kullanılan, birleşiminde iki alkol grubu bulunan madde, dialkol (CH2 OH CH2 OH) … Çağatay Osmanlı Sözlük
glikol — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, alkohol dwuwodorotlenowy zawierający alifatyczny łańcuch węglowy, gęsta wysokowrząca ciecz lub ciało stałe; używany jako rozpuszczalnik niektórych barwników, gum, żywic syntetycznych, do produkcji tworzyw … Słownik języka polskiego
dialkol — is., lü, kim., Fr. dialcool Glikol … Çağatay Osmanlı Sözlük
etylenowy — przym. od etylen Glikol etylenowy … Słownik języka polskiego
glikoli — glikóli m mn <N glìkōl, G glikóla> DEFINICIJA kem., v. dioli ETIMOLOGIJA gliko + ol (i) … Hrvatski jezični portal
etilen — etìlēn (ètēn) m <G etiléna> DEFINICIJA kem. C2H4 ili H2O=CH2, nezasićeni ugljikovodik, prvi član homolognog niza alkena, bezbojan, slaba mirisa, sagorljiv, pomiješan sa zrakom daje eksplozivnu smjesu; nalazi se u rasvjetnom plinu SINTAGMA… … Hrvatski jezični portal