- anakolút
- -a m (ȗ) lingv., lit. nepovezanost, neskladnost v stavčni zvezi, včasih namerna: tak stavek je primer anakoluta
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
anakolút
Look at other dictionaries:
anakolut — anakòlut m DEFINICIJA u retorici, nesklad u slijedu misli u sklopu rečenice ETIMOLOGIJA grč. anakólouthon ≃ anakólutos: bez sveze … Hrvatski jezični portal
Anakolut — Fællesbetegnelse for alle mulige former for fejl, som gør en sætning ulogisk eller ugrammatisk … Danske encyklopædi
anakolut — m IV, D. u, Ms. anakolutucie; lm M. y jęz. «zniekształcenie konstrukcji składniowej powodujące zanik więzi między członami zdania, stosowane czasem jako zabieg stylistyczny; zdanie mające wadliwą konstrukcję składniową» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
anakolut — s ( en, er) SPRÅK mening med brist på sammanhang vad gäller logik el. grammatik … Clue 9 Svensk Ordbok
anakolutyczny — przym. od anakolut Konstrukcja anakolutyczna. Zdanie anakolutyczne … Słownik języka polskiego
anakolutija — anakolùtija ž DEFINICIJA psih. izostavljanje riječi ili slova u toku govora; nedosljednost u konstruiranju misli i izreka ETIMOLOGIJA vidi anakolut … Hrvatski jezični portal
