- ditirámb
- -a m (ȃ) 1. pri starih Grkih zborovska pesem v čast bogu Dionizu: prepevati ditirambe 2. lit. pesem, ki proslavlja kako osebo ali predmet, slavospev: pisati ditirambe
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
ditirámb
Look at other dictionaries:
ditiramb — DITIRÁMB, ditirambi, s.m. 1. (La vechii greci şi la romani) Poem liric în onoarea lui Bachus; p. ext. poem liric caracterizat prin inspiraţie entuziastă. 2. fig. Elogiu exagerat, în termeni bombastici, adus cuiva. – Din fr. dithyrambe, lat.… … Dicționar Român
ditiramb — ditìramb (dȉtiramb) m DEFINICIJA 1. pov. poet. u antici, svečana zborna pjesma u čast grčkog boga Dioniza 2. knjiž. lirska pjesma koja veliča život i prirodu [sunčani ditiramb] 3. glazb. kompozicija vrlo slobodna i uzbudljiva karaktera 4. pren.… … Hrvatski jezični portal
ditìramb — (dı̏tiramb) m 1. {{001f}}pov. poet. u antici, svečana zborna pjesma u čast grčkog boga Dioniza 2. {{001f}}knjiž. lirska pjesma koja veliča život i prirodu [»Kao voda tišinom razlijeva se Sunčani ∼« V. Nazor] 3. {{001f}}glazb. kompozicija vrlo… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ditirámb — s. m., pl. ditirámbi … Romanian orthography
ditirampski — dȉtirampskī prid. DEFINICIJA 1. koji se odnosi na ditiramb 2. koji je radostan, veseo [ditirampski ugođaj]; sretan ETIMOLOGIJA vidi ditiramb … Hrvatski jezični portal
slȁvopōjka — slȁvopōjk|a ž 〈G mn ā/ ī〉 pjesma spjevana u slavu koga [pjevati ∼e (komu)], {{c=1}}usp. {{ref}}ditiramb (2,3){{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
ditirambic — DITIRÁMBIC, Ă, ditirambici, ce, adj. 1. Care aparţine ditirambilor (1), privitor la ditirambi. 2. fig. (Despre stil, vorbire, cuvinte etc.) Plin de elogii exagerate; emfatic, retoric. – Din fr. dithyrambique, lat. dithyrambicus. Trimis de… … Dicționar Român
elogiu — ELÓGIU, elogii, s.n. Discurs prin care este preamărit cineva; laudă deosebită adusă cuiva, apreciere foarte favorabilă. – Din fr. éloge, it. elogio. Trimis de RACAI, 21.11.2003. Sursa: DEX 98 Elogiu ≠ hulă, ponegreală Trimis de siveco,… … Dicționar Român
panegiric — PANEGÍRIC, panegirice, s.n. 1. Discurs public în care se elogiază o personalitate însemnată (decedată sau contemporană oratorului), o comunitate etc. 2. p. gener. Laudă (exagerată), elogiu (excesiv), apologie. – Din fr. panégyrique. Trimis de… … Dicționar Român
slavopojka — slȁvopōjka ž <G mn ā/ ī> DEFINICIJA v. ditiramb (4) [pjevati slavopojke (komu)] ETIMOLOGIJA v. slava + v. pojiti, pjevati … Hrvatski jezični portal
