- vijáča
- -e ž (á) nar. dolenjsko 1. vihar: sredi popoldneva se je začela huda vijača 2. naglica: saj ni potrebna taka vijača, bomo že naredili
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
vijáča
Look at other dictionaries:
vìjača — ž 1. {{001f}}lopata za vijanje žita 2. {{001f}}a. {{001f}}uže za preskakivanje s drvenim ili plastičnim ručkama b. {{001f}}meton. sport jedna od gimnastičkih disciplina u kojoj gimnastičari vježbaju s vijačom … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
vijača — vìjača ž DEFINICIJA 1. lopata za vijanje žita 2. a. uže za preskakivanje s drvenim ili plastičnim ručkama b. meton. sport jedna od gimnastičkih disciplina u kojoj gimnastičari vježbaju s vijačom ETIMOLOGIJA vidi vijati … Hrvatski jezični portal
vìjāč — m 〈G vijáča〉 onaj koji što vije (žito), onaj koji vije (vjetar) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
vijač — vìjāč m <G vijáča> DEFINICIJA onaj koji što vije (žito), onaj koji vije (vjetar) ETIMOLOGIJA vidi vijati … Hrvatski jezični portal
