Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
cokla — cȍkla ž DEFINICIJA reg. <G mn cȏklā>, v. cokula ETIMOLOGIJA vidi cokula … Hrvatski jezični portal
cokla — còkla ž DEFINICIJA v. cokula … Hrvatski jezični portal
cioaclă — CIOÁCLĂ, cioacle, s.f. (reg.) Sanie mică (folosită mai ales pentru căratul lemnelor din pădure); încărcătură care încape pe o astfel de sanie. – Din magh. csáklya prăjină cu vârf încârligat . Trimis de hai, 14.05.2004. Sursa: DEX 98 cioáclă s.… … Dicționar Român
cȍkula — ž masivna, ob. okovana visoka cipela (nekadašnja vojnička cipela s klincima (cvekima) na potplatima); bakandža, gojzerica, cokla ✧ {{001f}}tal … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
cokula — cȍkula ž DEFINICIJA masivna, ob. okovana visoka cipela (nekadašnja vojnička cipela s klincima (cvekima) na potplatima); bakandža, cokla, gojzerica ETIMOLOGIJA tal. zoccolo … Hrvatski jezični portal
cokláti — ám nedov. (á ȃ) okorno, ropotaje stopati: vojak cokla po hodniku; nerodno coklati / coklati v coklah // ekspr. hoditi, iti: ne bom coklal peš v tej vročini … Slovar slovenskega knjižnega jezika
cóklica — e ž (ọ̑) manjšalnica od cokla: nositi coklice; klopotal je za očetom z okovanimi coklicami … Slovar slovenskega knjižnega jezika
zavóren — 1 rna o prid. (ọ̑) nanašajoč se na zavoro: zavorni pedal, vzvod / zavorne ploščice ploščice zavore, ki ob zaviranju neposredno pritiskajo na kolo, kolut; zavorna veriga veriga, s katero se zaradi zaviranja prepreči vrtenje kolesa voza ♦ avt.… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
