Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
rumènilo — sr 1. {{001f}}rumena boja (kao osobina); rumen 2. {{001f}}sredstvo za rumenjenje lica … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rumenilo — rumènilo sr DEFINICIJA 1. rumena boja (kao osobina); rumen 2. sredstvo za rumenjenje lica ETIMOLOGIJA vidi rumen … Hrvatski jezični portal
rumen — RÚMEN1, rumene, s.n. Primul şi cel mai mare compartiment al stomacului rumegătoarelor, de forma unui sac dublu, care ocupă întreaga cavitate abdominală stângă şi o parte din cavitatea abdominală dreaptă şi în care se înmagazinează alimentele şi… … Dicționar Român
bàgra — ž kem. tvar od borove kore kojom se postiže crvena nijansa; rumenilo, purpur … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rȕmēn — ž 〈G i〉 ekspr., {{c=1}}v. {{ref}}rumenilo{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rȗj — rȗj1 m poet. rumena, ružičasta boja; rumenilo rȗj2 m bot. grmolika šibljikasta biljka (Rhus coriaria) iz porodice vonjača (Anacardiaceae), žuta cvijeta, upotrebljava se za bojenje u žućkastocrveno i za štavljenje kože; sumak, rujka ✧ {{001f}}nlat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
žȃr — m 1. {{001f}}završno stanje i oblik izgaranja drva itd. kad nestanu plamen i dim; žeravica, žerava 2. {{001f}}a. {{001f}}sjaj, usijanje [»Dok sunce s neba lije na zemlju ∼ i plam...« V. Nazor] b. {{001f}}pren. oduševljenje, ushićenje, zanos,… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
rumeneală — RUMENEÁLĂ, (2, 3) rumenele, s.f. 1. Culoare rumenă, roşeaţă. 2. (pop.) Fard, suliman, dresuri. 3. Plantă erbacee din familia rozaceelor, cu tulpina întinsă pe pământ şi cu flori de culoare galbenă (Potentilla procumbens). – Rumeni + suf. eală.… … Dicționar Român
štift — štȉft m <N mn štìftovi> DEFINICIJA reg. 1. čavao bez glavice, metalna osovina koja se pribija u drvo, metal i sl. 2. a. zast. pisaljka, olovka b. uložak za penkalu, nalivpero i sl. 3. rumenilo za mazanje usnica; ruž, karmin, lipnštift 4.… … Hrvatski jezični portal
rumen — rȕmēn ž <G i> DEFINICIJA ekspr. rumenilo ETIMOLOGIJA vidi rumen … Hrvatski jezični portal
