- popadáč
- -a m (á) zool. zelo majhna žuželka, ki prenaša milejšo obliko malarije, Phlebotomus papatasii: anofelesi in popadači
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
popadáč
Look at other dictionaries:
popadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popadaćam, popadaća, popadaćają {{/stl 8}}– popaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, popadaćpadnę, popadaćpadnie, popadaćpadnij, popadaćpadł, popadaćpadła, popadaćpadli, częściej dk {{/stl 8}}{{stl 7}} dostawać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popadać — I, popadaćał, popadaćali, popadaćawszy 1. ndk → I popaść 2. dk «o wielu: paść, upaść kolejno, jeden po drugim; poupadać» Wszyscy popadali na ziemię. 3. dk «o zwierzętach: zdechnąć» Krowy popadały wskutek braku paszy. 4. dk «o deszczu, śniegu:… … Słownik języka polskiego
wpadać – wpaść [popadać – popaść] w przesadę — {{/stl 13}}{{stl 7}} przesadzać w czymś, zagalopowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wpadajmy w przesadę, zrobimy tyle, ile będziemy mogli. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popaść — I dk Vc, popaśćpadnę, popaśćpadniesz, popaśćpadnij, popaśćpadł, popaśćpadłszy popadać ndk I, popaśćam, popaśćasz, popaśćają, popaśćaj, popaśćał 1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś» Popaść w tarapaty, w… … Słownik języka polskiego
pękać — 1) Popadać w panikę, być przerażonym, tchórzyć Eng. To panic; to be frightened, scared, or cowardly 2) Tracić kontrolę emocjonalną; popadać w załamanie nerwowe Eng. To begin to lose control of one s feelings; to begin to suffer an emotional or… … Słownik Polskiego slangu
skrajność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. skrajnośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} skrajny, najdalszy od normy stopień czegoś; także realizacja czegoś w sposób skrajny, najdalszy od normalnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skrajność poglądów. Popadać w skrajność.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
odejść — 1. Odchodzić od rozumu, od zmysłów «tracić jasność rozumowania, popadać w panikę z jakiegoś powodu»: Ewa zgubiła się. Przez dwa długie tygodnie tułała się po kraju, próbując znaleźć swój dom. Rodzina odchodziła od zmysłów. GWr 18/01/2000. 2.… … Słownik frazeologiczny
odchodzić — 1. Odchodzić od rozumu, od zmysłów «tracić jasność rozumowania, popadać w panikę z jakiegoś powodu»: Ewa zgubiła się. Przez dwa długie tygodnie tułała się po kraju, próbując znaleźć swój dom. Rodzina odchodziła od zmysłów. GWr 18/01/2000. 2.… … Słownik frazeologiczny
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
