- ostronós
- -a -o prid. (ọ̑ ọ̄) knjiž. ki ima oster, koničast nos: ostronosa ženica / ostronos obraz
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
ostronos — m IV, DB. a, Ms. ostronossie; lm M. y zool. «Nasua, ssak z rodziny szopów, o szarobrunatnej sierści, nosie wydłużonym w ruchliwy ryjek; prowadzi nocny, częściowo nadrzewny tryb życia, zamieszkuje podzwrotnikowe lasy Ameryki Płd. i Środk.wej;… … Słownik języka polskiego
Wolf — 1. Alten Wolf reiten Krähen. – Eiselein, 647. 2. Alten Wolf verspotten die Hunde. – Schlechta, 362. 3. Als der Wolf predigte, hatte er Gänse zu Zuhörern. 4. Als der Wolff in der Grube lag, wollt er ein heiliger Mönch werden. – Mathesy, 108a. 5.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon