- osník
- -a m (í) klin, ki preprečuje, da kolo ne pade, zdrsne z osi: vtakniti osnik v os ♦ obrt. sveder za vrtanje lukenj v osi
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
ośnik — m III, D. a, N. ośnikkiem; lm M. i techn. «nóż ciesielski używany do korowania, strugania i wygładzania powierzchni elementów drewnianych» … Słownik języka polskiego
lúnek — nka m (ȗ) 1. nar. klin, ki preprečuje, da kolo ne pade, zdrsne z osi; osnik: vtakniti lunek v os 2. nekdaj manjša prostorninska mera: lunek žganja … Slovar slovenskega knjižnega jezika