odpad — m IV, D. u, Ms. odpadadzie; lm M. y częściej w lm «części surowca, resztki pozostające, odpadające przy produkowaniu czegoś, często zużywane jako surowiec do produkcji ubocznej» Odpady blachy, drewna. Odpady produkcyjne (użytkowe, nieużytkowe). ∆ … Słownik języka polskiego
ВОДОСТОК — система устройств для отвода атмосферной или поливочной воды самотёком с поверхности кровли, моста, дорог, улиц и т.д. (Болгарский язык; Български) водосток (Чешский язык; Čeština) dešťový odpad (Немецкий язык; Deutsch) Entwässerungsanlage… … Строительный словарь
ВОДОСТОК ВНУТРЕННИЙ — водосток для отвода атмосферных вод с кровель зданий с помощью водосточных воронок и труб, проложенных во внутренних, обычно отапливаемых помещениях (Болгарский язык; Български) дъждовна канализация на сграда (Чешский язык; Čeština) vnitřní… … Строительный словарь
ХВОСТЫ — отходы обогащения полезных ископаемых с более низким содержанием ценного компонента, чем в исходном материале (Болгарский язык; Български) хвост (Чешский язык; Čeština) odpad (Немецкий язык; Deutsch) Berge (Венгерский язык; Magyar) meddő;… … Строительный словарь
Gaj's Latin alphabet — South Slavic languages and dialects Western South Slavic Sl … Wikipedia
Na żywo, ale w studio — Studio album by Kazik Na Żywo Released April … Wikipedia
Radějovka — RadějovkaVorlage:Infobox Fluss/GKZ fehlt Lage Tschechien Flusssystem Morávka/Baťův kanál → March → DonauVorlage:Infobox Fluss/FLUSSSYSTEM falsch Vorlage:Infobox Fluss/ABFLUSSWEG fehlt … Deutsch Wikipedia
wiór — m IV, D. a, Ms. wiórze; lm M. y 1. «drobna cząstka materiału, powstała jako odpad przy obróbce skrawaniem drewna, metalu itp., zwykle mająca postać cienkiego pasemka, często spiralnie zwiniętego» Cienkie, długie, drobne, grube wióry. Wióry… … Słownik języka polskiego
wiórek — m III, D. wiórekrka, N. wiórekrkiem; lm M. wiórekrki 1. «mały wiór, drobny odpad» 2. częściej w lm «cienkie, wąskie i długie płatki czegoś, wąskie pasemka czegoś skrojone, zestrugane z większej całości» Wiórki czekoladowe, kokosowe. Wiórki… … Słownik języka polskiego
apostazíja — e ž (ȋ) rel. odpad od vere, odpadništvo: verska brezbrižnost je pri njem prešla v apostazijo; pren. njegova apostazija je očitna: iz rodoljuba je postal zatiralec narodnih pravic … Slovar slovenskega knjižnega jezika