- kóntrafagót
- -a m (ọ̑-ọ̑) muz. pihalni instrument z najnižjim tonskim obsegom: igrati kontrafagot
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
kóntrafagót
Look at other dictionaries:
kontrafagot — kontrafàgot m DEFINICIJA glazb. glazbalo tipa fagota za koji se tonovi bilježe za oktavu više nego što zvuče ETIMOLOGIJA njem. Kontrafagot ≃ kontra + v. fagot … Hrvatski jezični portal
kontrafagot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kontrafagotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} najniższy skalą instrument dęty drewniany w kształcie potrójnie wygiętej drewnianej rury zakończonej metalową czarą głosową; basowa odmiana fagotu <wł.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kontrafagot — m IV, D. u, Ms. kontrafagotocie; lm M. y muz. «instrument muzyczny będący odmianą fagotu, mający najniższą skalę tonów w grupie instrumentów dętych drewnianych; wchodzi w skład orkiestry symfonicznej» ‹wł.› … Słownik języka polskiego
kontrafagotist — kontrafagòtist m DEFINICIJA glazb. onaj koji svira (kontra)fagot ETIMOLOGIJA vidi kontrafagot … Hrvatski jezični portal
