- kolimátor
- -ja m (ȃ) fiz. leča, s katero se dobi vzporeden curek svetlobe
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
kolimator — kolìmātor (kolimȃtor) m DEFINICIJA 1. vojn. tehn. optička nišanska sprava na lakim protuavionskim topovima ili mitraljezima velikog kalibra 2. fiz. a. aparat koji proizvodi paralelan snop zračenja; koristi se u spektrometrima, teleskopima itd.,… … Hrvatski jezični portal
kolimator — m IV, D. a, Ms. kolimatororze; lm M. y fiz. techn. «przyrząd optyczny służący do otrzymywania równoległych wiązek promieni świetlnych, stosowany np. w spektrografie, spektrometrze» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego