- kljúnec
- -nca m (ȗ) zool. proti koncu zoženo sesalo pri nekaterih žuželkah: napadeno žival izsesa s kljuncem ◊ bot. zakrivljen izrastek na plodovih nekaterih rastlin
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
kljúnec
Look at other dictionaries:
clonţ — CLONŢ, clonţuri, s.n. (pop.) Cioc; plisc. ♦ fig. Bărbie. ♦ fig. (fam., peior.) Gură (considerată ca organ al vorbirii). – cf. bg. k l j u n e c. Trimis de hai, 02.06.2004. Sursa: DEX 98 CLONŢ s … Dicționar Român
