- adresát
- -a m (ȃ) redko prejemnik pošiljke, naslovljenec: adresat pisma ni prejel
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
adresát
Look at other dictionaries:
adrèsāt — m 〈G adresáta〉 onaj komu je upravljeno pismo, pošiljka ili poruka; naslovnik, primatelj … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
adresat — adrèsāt m <G adresáta> DEFINICIJA onaj komu je upravljeno pismo, pošiljka ili poruka; naslovnik, primatelj ETIMOLOGIJA vidi adresa … Hrvatski jezični portal
adresat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. adresatacie; lm M. adresataci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} (potencjalny) odbiorca przesyłki pocztowej; osoba, dla której jest przeznaczony list, paczka itp. : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
adresat — m IV, DB. a, Ms. adresatacie; lm M. adresataci, DB. ów 1. «osoba, do której jest adresowany list, przesyłka itp.» Adresat nieznany. Doręczyć list adresatowi. Przesyłka doszła do adresata. 2. «osoba, do której się ktoś zwraca, do której się coś… … Słownik języka polskiego
adresat — adresá vb. (sil. dre ), ind. prez. 1 sg. adreséz, 3 sg. şi pl. adreseáză Trimis de siveco, 29.05.2008. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
adresat — <fr.> Adına məktub, teleqram və s. göndərilən şəxs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
wasz — wasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu wy» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, użytkowaniu zespołu osób, w którego skład wchodzi osoba (lub osoby)… … Słownik języka polskiego
compliment — COMPLIMÉNT, complimente, s.n. 1. Cuvânt de laudă, de măgulire, care exprimă o atitudine prietenească, de stimă, de respect sau de consideraţie. ♢ loc. adv. Fără compliment = fără exagerare, fără gândul de a măguli; pe faţă, sincer. 2. (La pl.)… … Dicționar Român
galanterie — GALANTERÍE, galanterii, s.f. 1. Atitudine plină de curtoazie, de tandreţe, de amabilitate faţă de femei. ♦ Cuvinte curtenitoare adresate unei femei. 2. (Cu sens colectiv) Obiecte mărunte de îmbrăcăminte (mănuşi, cravate, fulare etc.); magazin în… … Dicționar Român
nom — s.m. (Ant.) Cântec religios al vechilor greci pentru solist, acompaniat de citeră sau de fluier, adresat unui zeu şi alcătuit dintr o invocaţie, o povestire mistică din viaţa acestuia şi o rugăciune. [var. nomă s.f. / < fr. nome, gr. nomos –… … Dicționar Român
