- iluminátor
- -ja m (ȃ) um., v srednjem veku kdor slikarsko krasi rokopis: iluminator antifonarija ◊ teh. okno na vesoljski ladji ali batiskafu za opazovanje zunanjega prostora, okolja
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
iluminator — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. iluminatororze; lm M. iluminatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: specjalista wykonujący iluminacje w rękopisach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysoce wykwalifikowani benedyktyńscy iluminatorzy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iluminator — ILUMINATÓR, OÁRE, iluminatori, oare, adj., s.m. şi f. 1. adj. Care iluminează (1). 2. s.m. şi f. (Rar) Iluminist (1). – Ilumina + suf. tor. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 iluminatór … Dicționar Român
iluminator — ilumìnātor m DEFINICIJA 1. umjetnik (osobito srednjovjekovni) koji ukrašuje rukopise ornamentima, inicijalima i minijaturama 2. term. ono što iluminira ostakljeno okno: a. na palubi broda kroz koje prolazi svjetlo u potpalublje; svjetlarnik b. na … Hrvatski jezični portal
iluminator — m IV, D. a, Ms. iluminatororze 1. lm M. y «małe, zwykle okrągłe okno z grubego, mocnego szkła osadzone w burcie lub w nadbudówce statku, zaopatrzone w wodoszczelne zamknięcie; bulaj, świetlik» Iluminatory międzypokładowe. Iluminatory kajuty,… … Słownik języka polskiego
iluminist — ILUMINÍST, Ă, iluminişti, ste, s.m. şi f., adj. 1. s.m. şi f. Adept al iluminismului; luminist2, iluminator. 2. adj. Care aparţine iluminismului, privitor la iluminism; luminist2. – Din fr. illuministe. Trimis de gall, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … Dicționar Român
ԼՈՒՍԱՒՈՐԻՉ — (րչի, չաց.) NBH 1 0901 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c ա. φωτιστήρ, φωστήρ, φωταγωγός, ών , ἑπιφαύσκων iluminator, illustrans եւն. Լուսաւորօղ. լուսատու. որ լուսաւորէ զգալի կամ իմանալի լուով. ուսուցիչ լուսաւոր… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
świetlik — m III, D. a, N. świetlikkiem; lm M. i 1. «Euphrasia, roślina zielna z rodziny trędownikowatych, półpasożyt na korzeniach roślin; występuje prawie w stu gatunkach w Eurazji, Australii i Ameryce; w Polsce pospolity jest zwłaszcza świetlik łąkowy o… … Słownik języka polskiego
świetlik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży, niepozorny chrząszcz, który dzięki narządom świetlnym (zwykle znajdującym się na spodzie końcowych członów odwłoka) w letnią, pogodną noc wygląda jak małe, poruszające się światełko;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień