- glístnik
- -a m (ȋ) bot. latasta trava, ki raste na suhih tleh; mehka stoklasa
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
glistnik — m III, D. a, N. glistnikkiem; lm M. i bot. «Chelidonium maius, bylina z rodziny makowatych, o charakterystycznym, ostrym zapachu i żółtych kwiatach zebranych w luźny baldaszek, zawiera gęsty, żółtopomarańczowy sok z trującymi alkaloidami;… … Słownik języka polskiego
jaskółczy — przym. od jaskółka (tylko w zn. 1) Jaskółczy świergot. Jaskółcze loty. ∆ Jaskółcze gniazda «chińska potrawa przyrządzona z rozgotowanych gniazd ptaków salangan» ∆ bot. Jaskółcze ziele «Chelidonium maius, roślina z rodziny makowatych o żółtych… … Słownik języka polskiego
ziele — n I; lm M. zioła, D. ziół 1. częściej w lm «roślina roczna, dwuletnia lub wieloletnia o pędach nadziemnych miękkich, nietrwałych; roślina zielna; w lp także w znaczeniu zbiorowym» Aromatyczne zioła. Zioła lecznicze, przyprawowe. Uprawiać, zbierać … Słownik języka polskiego