- dojáča
- -e ž (á) nar. vzhodno posoda za molžo, navadno z enim ušesom; golida: curki mleka so udarjali ob pločevinasto dojačo
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
dojarka — ż III, CMs. dojarkarce; lm D. dojarkarek 1. «kobieta dojąca krowy; dójka» 2. «urządzenie do mechanicznego dojenia krów, rodzaj pompy ssącej» Dojarka mechaniczna … Słownik języka polskiego
dójka — ż III, CMs. dójkajce; lm D. dójkajek 1. «kobieta dojąca krowy; dojarka» 2. «brodawka sutkowa u zwierząt dojnych» 3. «krowa (owca) dająca mleko» … Słownik języka polskiego
dojarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dojarkarce; lm D. dojarkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kobieta dojąca krowy {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie do mechanicznego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień